علیرضا زندیان، عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در  سنندج در پاسخ به این سؤال که آخرین وضعیت پروژه اتصال راه‌آهن «زنجان ـ تبریز» به خط «همدان ـ سنندج» به کجا رسید؟،  از ‌اتمام مرحله نخست مطالعات (توجیه قطعی و نهایی) و بررسی تامین مالی طرح اتصال راه‌آهن «زنجان ـ تبریز» از شمال غرب به خط «همدان ـ سنندج» غرب کشور خبر داد و اظهار داشت: با همیاری شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل کشور، مقدمات انعقاد تفاهم‌نامه و تامین مالی پروژه با سیستم بانکی در سازمان برنامه و بودجه فراهم و به‌زودی شاهد امضای تفاهم‌نامه و اجرایی شدن و آغاز پروژه خواهیم بود.

وی با تأکید بر اینکه مطالعات مرحله دوم مسیر و ابنیه فنی خاص باید انجام شود، افزود: ایجاد کریدور شمالی- جنوبی، اتصال مستقیم ناحیه ریلی شمالغرب به راه آهن تهران- همدان- سنندج، اتصال شهر بیجار به شبکه ریلی به عنوان یکی از مراکز جمعیتی و اتصال چشمه‌های بار بارهای صنعتی و معدنی (در حوزه نفوذ طرح) از جمله اهداف این پروژه است.

نماینده مردم بیجار در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه مدت زمان انجام مطالعات 18 ماه و مدت زمان اجرای طرح  61 ماه است، خاطرنشان کرد: در سالهای اخیر گزینه‌هاس متعددس به لحاظ فنی و اجرایی با رویکرد جذب حداکثر بار و مسافر برای اتصال محور راه آهن زنجان- تبریز به محور راه آهن همدان- سنندج توسط مهندسین مشاور اتحاد راه مطالعه شده و نسبت به اخذ تاییدیه سازمان‌های مختلف از جمله سازمان محیط‌زیست اقدامات لازم صورت گرفته است.

وی به شیوه اجرای این طرح پرداخت و گفت: این پروژه از ایستگاه بناب در فاصله 05 کیلومتری ایستگاه زنجان آغاز شده و پس از عبور از چشمه‌های بار محدوده شهر زرین‌آباد در مجاورت جاده زنجان - بیجار حرکت کرده و به بیجار می‌رسد و در نهایت در ایستگاه قروه به راه آهن همدان - سنندج متصل می‌شود.

زندیان با بیان اینکه مسیر انتخابی در ابتدای مسیر بدلیل سهولت دسترسی و راحتی جابجایی مسافر بصورت دو یال که یکی به سمت ایستگاه بناب و دیگری به سمت ایستگاه سلطانیه طراحی شده است، خاطرنشان کرد: طول کل این مسیر از ایستگاه بناب تا ایستگاه قروه در راه آهن همدان-سنندج حدود 311 کیلومتر خواهد بود.

عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی با ذکر اینکه گزارش توجیه طرح، ابزار بنیادی و مهمی برای تصمیم‌گیری است، یادآوری کرد: هدف آن است که منابع محدود کشور به بهترین شیوه، برای تحقق هدف‌های تعیین شده در برنامه عمرانی، تخصیص یابد چراکه هدف هر تصمیم‌گیری آن است که از سرمایه‌گذاری و کاربرد منابع کمیاب، بیشترین فایده اقتصادی عاید کشور شود.