تینا مزدکی: بر اساس گزارشات منتشر شده، محققان در سال ۲۰۲۲ در حین مطالعه بر روی تخت سنگ‌ها در ساحلی در مراکش در مسیری قرار گرفتند که در آن ۸۵ ردپای انسان به خوبی حفظ شده بودند و از قدیمی‌ترین ردپاهای جهان به شمار می‌روند.
ظاهرا محققان بین زمان جزر و مد به سمت شمال حرکت کردند تا موارد بیشتری کشف کنند. زمانی که آن‌ها اولین ردپا را یافتند متقاعد نشدند که این تنها یک ردپا است و در نهایت تعداد بیشتری از آن‌ها پیدا کردند. تجزیه و تحلیل این سایت، که تنها سایت شناخته شده از گذرگاه انسانی در نوع خود در شمال آفریقا و جنوب مدیترانه است، دو مسیر را نشان داد که در مجموع شامل ۸۵ رد پای انسان است که توسط گروهی متشکل از حداقل پنج انسان اولیه مدرن در ساحل نقش بسته است.
این تیم از تاریخ‌گذاری لومینسانس با تحریک نوری استفاده کردند. این تکنیک، تکنیکی است که تعیین می‌کند مواد معدنی خاص نزدیک یا روی یک مصنوع آخرین بار در معرض گرما یا نور خورشید قرار گرفته‌اند. بر اساس سن دانه‌های ریز کوارتز که بخش عمده‌ای از ماسه‌های ساحلی را تشکیل می‌دهند، محققان به این نتیجه رسیدند که یک گروه چند نسلی از انسان‌های خردمند تقریباً ۹۰۰۰۰ سال پیش در ساحل راه می‌رفتند و مسیرهایی را ایجاد کردند. بر اساس این مطالعه، این رویداد در اواخر پلیستوسن، همچنین به عنوان آخرین عصر یخبندان، که حدود ۱۱۷۰۰ سال پیش به پایان رسید، رخ داد.
محققان می‌گویند، برای تعیین طول و عمق این ردپاها در محل اندازه‌گیری هایی انجام داده‌اند. بر اساس فشار پا و اندازه ردپاها، توانستند سن تقریبی افراد را که شامل کودکان، نوجوانان و بزرگسالان می‌شود، تعیین کنند. بر اساس این مطالعه، محققان حفظ عالی آثار باستانی را مرهون تعدادی از عوامل، از جمله طرح ساحل و دسترسی طولانی جزر و مد برای حفظ نهایی ردپاها می‌دانند.
نکته استثنایی موقعیت ساحل بر روی سکوی سنگی است که پوشیده از رسوبات رسی است. این رسوبات شرایط خوبی را برای حفظ مسیرهای روی شن‌بار ایجاد می‌کنند در حالی که جزر و مد به سرعت ساحل را مدفون می‌کند. به همین دلیل است که ردپاها در اینجا به خوبی حفظ می‌شوند.
با این حال، محققان در مورد آنچه انسان‌های عصر یخبندان در ساحل انجام می‌دادند نامطمئن هستند و تجزیه و تحلیل آینده این سایت می‌تواند این اطلاعات را آشکار کند. با این حال محققان باید به سرعت وارد عمل شوند، زیرا به گفته آن‌ها فروپاشی مداوم سکوی ساحلی سنگی، می‌تواند منجر به نابودی آن و ردهای حفظ شده روی آن شود. در نهایت آن‌ها امیدوارند از کل تاریخچه این گروه از انسان‌ها و آنچه که در آنجا انجام می‌دادند مطلع شوند.
منبع: livescience
۳۲۳
